| Αισθάνομαι τόσο υπέροχα
που πέρασε ακόμη μια μέρα
και στάθηκα ικανός και άξιος
να συνεχίσω να είμαι μέλος
της μεγάλης κοινωνίας
των σακατεμένων
Εκείνων
που για μια χούφτα ψέμματα
πέντε κιλά αντικαταθλιπτικά
και περίπου δυο μέτρα τάφο
ξεπουλάνε
όλα τους τα όνειρα
τα όνειρα όσων αγαπούν
τα όνειρα όσων δεν γεννήθηκαν
εκτελώντας θλιβερά ακροβατικά
σαν εγκλωβισμένα θηρία σε τσίρκο
και πληρώνονται με μαστίγωμα
βιομηχανοποιημένη τροφή
και βρωμερό αέρα
Που σκάβουν με πληγιασμένα δάχτυλα
επί εξήντα ή και περισσότερα χρόνια
τον δικό τους, προσωπικό, λάκκο
σιωπηλοί από τους συνεχείς ξυλοδαρμούς
-σωματικούς και πνευματικούς-
σκυφτοί από τους συνεχείς ξυλοδαρμούς
τρελλοί από τους συνεχείς ξυλοδαρμούς
Που η λεγόμενη αξιοπρέπεια
της ανθρώπινης υπόστασης
είναι κάτι ακραία μακρινό
που κάποτε ίσως κάπου διάβασαν
σ’ ένα σαχλό, διανοουμενίστικο βιβλίο
που δεν καλοκατάλαβαν, ούτε θυμούνται
επειδή το μυαλό τους έχει γίνει λάσπη
έχει σαπίσει και μυρίζει θάνατο
πολύ προτού πεθάνουν
η καρδιά τους
έχει μπουκώσει σαν χαλασμένη εξάτμιση
λεηλατημένου φορτηγού
παρατημένου στην εθνική οδό
που κατέληξε νεκροταφείο αρουραίων
από την αδιάκοπη καταπόνηση
την ανούσια, τυφλή ενασχόληση
με βλαβερές θηριωδίες
αδυσώπητες τρέλλες
με την παράνοια την ίδια
με κάτι που δεν καταλαβαίνουν
δεν επιθυμούν
δεν τους αρέσει
δεν τους αγγίζει
-ούτε τους άγγιξε ποτέ-
δεν τους εκστασιάζει
δεν γνωρίζουν καν
δεν φαντάστηκαν
ότι θα βρεθούν μπλεγμένοι στα δίχτυα του
κάτι που μισούν
σιχαίνονται
αδυνατούν να κατανοήσουν
τους οδηγεί να παθαίνουν κρίσεις εμετού
τα σαββατοκύριακα
ή όταν δεν τους βλέπουν
τους κάνει να υποφέρουν
να αρρωσταίνουν βαρειά
να μισούν την γυναίκα που κάνουν έρωτα
να δέρνουν τα παιδιά τους
να βρίζουν τους γονείς
να μην έχουν φίλους
να καταριούνται τον εαυτό τους
και που όλος ο πολιτισμένος κόσμος
ονομάζει «εργασία»
και όσοι συμφωνούν με αυτό τον ορισμό
του αξιοθρήνητου θανάτου σε δόσεις
και υπερασπίζονται την αξία του
και το απαραίτητο της υπόθεσης
είναι περίπου οχτώ άτομα
ίσως και δέκα
σε όλη την ανθρώπινη ιστορία
των κατατρεγμένων
Ένας από αυτούς
είμαι κι εγώ
που αισθάνομαι
τόσο περήφανος
τόσο ευλογημένος
τόσο συνεπαρμένος
αγαπημένο τέκνο των Θεών
και όλων των γνωστών και άγνωστων διαβόλων
προνομιούχος κληρονόμος
μιας τέτοιας πρωτάκουστης
όσο κι ανυπέρβλητης τύχης
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | |
|