| Απο δεντρο αρπαζομαι , να επαληθευσω τον δρομο
την ονειρικη πηγη
πινοντας προιστορικο νερο μεσα απο μυθους
μα φρεσκο συναμα , απο χερι τσοπανη σαν λυγα
το πλατανοφυλλο , μην τυχει και βρωμιες αδολες
περασουνε στην σκεψη
Ενα συννεφο-καπελο με προσπερνα , αργα και βασανιστικα
αν τρεξω ξερω οτι θα το προσπερασω , γι' αυτο το κανω
ετσι να με νικησω
σαν ακουω το γελιο του ανεμου και την ιαχη χιλιαδων σταγονιδιων
Κερδισαμε!
Υστερα αντιθετος ανεμος το σηκωνει ψηλα και προς τα πισω
αυθορμητα γυρνω και 'γω τρεχοντας , μεχρι που η βροχη αξαφνα
ποτιζει τα παντα γυρω μου , εκτος απο μενα
σ' ολοκληρη την πλαση την ονειρικη
Λιγοστεψε πια κι ελαμψε διορθωνοντας την πορεια του
τραβωντας προς τα μπρος ξανα και ' γω μαζι
περιμενοντας να διασταυρωθουμε με τον ηλιο
να το νιωσω επιτελους σαν καπελο μου
με υπομονη κι αλληθωριζοντας , η σκια του με χαιδεψε
το ευχαριστησα νοερα για το χατηρι
κι εκεινο μ' εβρεξε ξαφνικα , μοναχα εμενα
σ' ολοκληρη την πλαση την αληθινη ...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|