| |
είναι η Κυριακή μια μέρα που μισώ
όλοι οι άλλοι μοιάζουν τόσο ευτυχισμένοι
κι εγώ μονάχα τη φωνή σου νοσταλγω
απ όσα είχαμε για πες μου τι μας μένει
έχω σκοτάδι εδώ, δε θέλω να με βρεις
αφού όλες οι στιγμές μας προδωθήκαν
ξέρω παραμονή γιορτής θα ξαναρθείς
μα θα χω σκορπιστεί ,χρυσόσκονη στο σύμπαν
έδωσα ζεστασιά μια μέρα παγερή
όλα μου τα κλειδιά και την καρδιά μου όλη
πήρες χωρίς ντροπή και την αναπνοή
και τώρα πως να ζήσω ..ξέπνοη και μόνη
πέρασαν ξαφνικά μια μέρα εδώ μπροστα
οι εφιάλτες μου μα και τα ονειρά μου
κι έκλεψαν το παιδί που ήμουνα κρυφά
γιατί έλειπες εσύ κι έκλαιγε η χαρά μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
