|
| Αδικημένη | | | Οι ανθρωποι δεν σεβονται, πληγωνουν, αγνοουν. Αναγκαστικα μετα απο καποιο σημειο λυγιζεις. "νυχτα" γιατι καλη δεν. | | Μάτωσαν τα χείλη μου,
απ' τον πολύ τον πόνο,
και μ' άφησαν οι φίλοι μου,
στης λησμονιάς τον δρόμο.
Άδειασαν τα μάτια μου,
που φώλιαζαν αστέρια,
και φτιάξαν στα κομμάτια μου,
του πόνου τα λημέρια.
Τάχα πως ξεχάστηκα,
μυρίζοντας λουλούδια,
και τάχα πως κουράστηκα,
να τραγουδώ τραγούδια.
Ο φόβος μες το αίμα μου,
το αύριο που κοιμάται,
αδοξης μοίρας πνεύμα μου,
τ' ακούω να βρυχάται.
Εχω μια ψυχή,
βαθιά ερωτευμένη,
γλίστρησε κάπου στη ζωή,
και έγινε θλιμμένη.
Ο κόπος και η βροχή,
μυρίζοντας την μπόρα,
φυσάει φλόγα στην ζωή,
πυρώνονται τα δώρα.
Με πόνεσαν και λύγισα,
βαθιά αδικημένος,
ίσως Θεέ μου ζήτησα,
να 'μαι καταραμένος.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
| | |
|
Μπούρδας 27-05-2014 @ 01:21 | Φυσάει φλόγα στη ζωή, πυρώνονται τα δώρα!
::yes.:: | | αντιφατική... 27-05-2014 @ 07:04 | ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
Mμμμ... με ρώτησες πώς γίνεται ν' ανθίσεις ακόμη κι αν σου έχουν κόψει τα κλαδιά...
Υποθέτω... κάπως έτσι...
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=223382
Είναι... επιλογή! | | hellen! 27-05-2014 @ 15:21 | :) | | GRHGORHS K 04-06-2014 @ 07:36 | υπέροχη και ωραία!!!!!!!!!!! | | ταπεινος ναρκισσος 08-07-2014 @ 10:50 | Σεπτήν, ηλιού φεγγοβολλημένη και μεταγλωτισμένη
ευπραγμένα πεντακαθάρια.Αυτός είναι ο εικονοκλαστικός
και εικονοπλαστικός τρόπος θεαρξαμένης συγγραφής σου.
Ευτυχισμένη Καλημέρα να διάγεις Ελένη. | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|