Γιατί μένεις στάσιμος , τι περιμένεις φως μου ?
σ' αυτό τον κόσμο χάρισες φλούδες της επιφάνειας
από δεντράκια που έχουν ζωή μονάχα μιας ημέρας
και της ψυχής τα πλούσια ποτέ θα τα ξοδέψεις ?
ανέβα στη σχέδια σου σαν ναυαγός στρατιώτης
άλλη μια μάχη ξεκινάς , μοναχικός ιππότης
το ʼγιο δισκοπότηρο ψάχνεις να βρεις σαν όλους
όχι μεγάλες δρασκελιές μικρά τα βήματα σου
μα ας είναι ένα τη φορά ! και μέσα απ' την καρδιά σου .
Ένα βήμα τη φορά
Ακόμη αντιστέκεσαι
ν' ανέβεις παραπάνω
έλα κοιμήσου ! στα όνειρα
με ρόδα θα σε ράνω
Μόνο ψηλά να καρτεράς
Τα υπόγεια μη ποθείς
Γλυκιά η γεύση θα γελάς
Αγγέλους θα θωρείς!!
Είσαι για άλλο προορισμό
Μη του γυρνάς την πλάτη
Μ' αγάπη κάνεις αφορισμό
σε μήκη και σε πλάτη
Όσο για μένα μάτια μου
Φωνάζει η σιωπή μου
Στα δίνω όλα χάρισμα
Εκτός απ΄ την ψυχή μου
