Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ασήμαντος ψίθυρος
 
Όλες εκείνες οι αγάπες,
που μας ξέχασαν στην άκρη του δρόμου,
σαν τα γερασμένα νιόφυτα.

Τριγυρίζουν γεμάτες σκόνη,
με μάτια κατακόκκινα και χείλη
αποστειρωμένα.

Υπάκουσαν στις άγριες φωνές,
μιας πλανεμένης λογικής,
σαν τυφλοί δούλοι.

Ο ψίθυρος μας,
δεν αντίκρυσε ποτέ
τον χειμώνα τους.

Μείναμε δίχως απαντήσεις,
ή άλλες δικαιολογίες,
έρμαιο των αιώνων.

Ήταν ο ψίθυρος ασήμαντος.
Ή αβάσταχτος ο χειμώνας.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

διαλέξαμε τα όμορφα βάσανα
 
zpeponi
30-05-2014 @ 15:48
καλησπέρα φίλοι
π.Σωτήρης
23-01-2017 @ 10:29
πολύ!πολύ ωραίο! ::rock.:: ::up.:: ::theos.::
Γιάννης Κατράκης
23-01-2017 @ 12:07
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Υπέροοχο !!!!
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
23-01-2017 @ 19:59
Φανταστικό!!! μπράβο σου, Γεωργία ::love.:: ::hug.:: ::love.::
Δημήτρης Ιατρού
23-01-2017 @ 23:35
Ήταν ο ψίθυρος ασήμαντος.

Ή αβάσταχτος ο χειμώνας.
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο