| |
Εκείνη η στιγμή , εκείνο το λεπτό
που δε θα ξεχάσω ποτέ
τα μάτια σου στη βροχή
να με κοιτούν θολά
λες και ποτέ δε σ' αγάπησα
λες και δεν κατέθεσα την ψυχή μου
πάνω στο όνομά σου.
Φεύγεις ολοένα και πιο μακριά
και κάθε μου προσπάθεια να σε κρατήσω
πέφτει στο κενό
δε θέλω να σε χάσω
όμως αν δεν μου κρατάς το χέρι δεν μπορώ
πως να σε πιάσω;
Δεν θέλω να σε φυλακίσω
μια μικρή γωνιά μες την καρδιά σου ήθελα
μόνο
μια τόση δα γωνιά...
Κλαίω ακόμα που δεν μπόρεσα
απ την αρχή να καταλάβω
πόσο κρύος είναι αυτός ο κόσμος
και πως οι άνθρωποι
βάζουν τους αβιοτικούς παράγοντες
πάνω απ το πιο όμορφο συναίσθημα
πάνω από εκείνον τον άγγελο
ντυμένο στα λευκά
με τα χρυσά φτερά του ν' αγκαλιάζουν όλον
τον πλανήτη
τον άγγελο εκείνο που μας καθοδηγεί
τον άγγελο της αγάπης.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
