Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271265 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 In somnio
 Γράφτηκε στις 3.10.2009
 
Η λίμνη, πιο πέρα και κάπου πιο κει,
σε σπήλαιο χανόταν ανήλιο,
π’ αχνίζανε πάχνες και κρότοι κακοί
κι ούτ’ έβλεπες άλλο τον ήλιο.

Καθώς κολυμπούσες να μπεις και να βγεις,
ζερβά σου ο ωκεανός ανοιγόταν,
τον βάσταγε μόνο μια επίφαση γης,
π’ ασήμαντη τόσο, φαινόταν.

Πολλοί, στα γαλήνια βουτούσαν νερά,
μ’ απέφευγαν μέσα να μπούνε
κι οι ευφάνταστοι λέγαν πως όντα νεκρά,
σε βάθια πικρά κατοικούνε.

Αλίμονο, αλήθεια πώς έχασκε μπρος,
το στόμιο το μαύρο, σαν στόμα,
θαρρείς όλος ο Άδης, τρανός και λαμπρός,
αχόρταστος έγρουζε ακόμα.

Συχνά, στ’ όνειρό μου προχώρησα, μα
δυο μέτρα πιο κάτω, ξυπνούσα,
σ’ ιδρώτα λουσμένος μέχρι τα λαιμά
κι αν πέθανα ή όχι, ρωτούσα.

Π.Θ.Τουμάσης


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι.
 
**Ηώς**
03-06-2014 @ 08:14
Πολλοί, στα γαλήνια βουτούσαν νερά,
μ’ απόφευγαν μέσα να μπούνε
κι οι ευφάνταστοι λέγαν πως όντα νεκρά,
σε βάθια πικρά κατοικούνε.
.............δυνατό και νοηματικό ....η επιφανειακή αντιμετωπώπιση της Ουσίας ...μάθαμε να μην κουράζουμε το μυαλό μας
καλημέρα Παναγιώτη!
ptoumassis
03-06-2014 @ 08:21
Αυτή η δημοσίευση με έκανε να θυμηθώ το ξεχασμένο ποίημά μου τούτο και το έβγαλα απ' το συρτάρι μου: http://www.enikos.gr/international/239843,FWTO-Mia_paralia_krymmenh_mesa_sto_voyno.html
αντιφατική...
03-06-2014 @ 09:27
Πολύ ευχάριστο που βγήκε απ' το συρτάρι... ::theos.::
smaragdenia
03-06-2014 @ 11:41
ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΙΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ..............

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!!!!!!!!!!

::up.:: ::up.:: ::up.::
heardline
03-06-2014 @ 12:14
Καλό Παναγιώτη!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Black Butterfly :)
03-06-2014 @ 13:01
Συχνά, στ’ όνειρό μου προχώρησα, μα
δυο μέτρα πιο κάτω, ξυπνούσα,
σ’ ιδρώτα λουσμένος μέχρι τα λαιμά
κι αν πέθανα ή όχι, ρωτούσα.
::up.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
03-06-2014 @ 21:22
Κακώς εδιερωτήθηκες
τι απ' τα δυό συμβαίνει,
γιατί δεν ονειρεύονται
ποτέ οι...πεθαμένοι.
::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο