| |
Δικοί σου οι στίχοι αυτοί για κοίταξε τους
Στον τοίχο βαλτους άμα σου ταιριάζουν
Μα κι αν δεν τους γουσταρεις πέταξε τους
μπορεί να λεν για πράγματα που σε πειράζουν
Πριν χρόνια όταν ήμουνα μικρή
Σε γνώρισα και κάναμε παρέα
Που να ξερά μετα τι θα συμβεί
Ένιωθα πως τη βγάζαμε ωραία
Πρωί κ βράδυ ήμασταν μαζί
Και όλοι μας περνούσαν για ζευγάρι
Μα κι άδικο δεν είχαν δηλαδή
Ξαπλωναμε στο ίδιο μαξιλάρι
Ερχοσουν να με πάρεις το πρωί
Για βόλτα εκεί στης γιαννουλης τα πέριξ
Καφέ κ πίτσα περνάμε μαζί
Κ κανά μπενιλικι γιατί, ξερεις...
Έτσι πέρασαν οι χειμώνες κ μετα
Μπλεχτηκαμε στης σκόνης το γρανάζι
Ήταν θυμάμαι οκτωβρης του 07
Κ μου χες πει σιγά κ τι πειράζει,
Κι εγώ που το χα δει ξανά παλιά
Το έφαγαν το ίδιο παραμύθι
Κ εσένα δεν προστάτεψα καλά
Ότι έζησα είχε κρυφτεί στη λήθη
Μα τώρα ολα ήταν σκοτεινά
Σαν φίλοι δεν γινόταν να σταθούμε
Μας έφαγε η πουτανα η μαγκιά
Κ κάθε μέρα τρέχουμε να βρούμε
Αυτό που πια μας δίνει τη ζωή
Κ λίγο λίγο προστυχα την παίρνει
Σε σπρώχνει σε μια κρύα φυλακή
Κι όσο κι αν προσπαθείς σε παρασέρνει
Όμως αυτό που ήθελα να πω
Στο σήμερα εντάσσεται στο τώρα
Θυμήθηκα τον τότε μου εαυτό
Και με τις αναμνήσεις πήρα φορά
Αγαπημένε φίλε κι αδερφέ
Που το άλλο μου μισό νόμιζα είσαι
Δε θέλω άλλο έτσι να σαι ρε
Μακάρι να διώχνες αυτο που προσποιησε
Δεν ξέρω τι ξεκίνησα να πω
Σαν άρχισα να γράφω αυτούς του στίχους
Μα θέλω να σου πω πως σ´αγαπω
Κι αν έβλεπες θα στο γράφα σε τοίχους
Ελπίζω κάποια μέρα να σε δω
Να έχεις σηκωθεί απ το παγκάκι
Να ζεις στον κόσμο τον αληθινό
Να είσαι καθαρός όχι πεζάκι
Δεν άλλαξα εγώ είμαι η τζο
Μα τώρα τους κοιτώντας όλους στα ματια
Τον εαυτό μου νιώθω δυνατό
Τα βραδιά μου δεν γίνομαι κομμάτια
Κι αν νιώσεις λίγο να σε υποτιμω
Και ότι σαν μιασμα σε κάνω πέρα
Έμαθα τα σωστά να εκτιμώ
Και ν ανάσαινω καθαρό αέρα
Να ξερεις θέλω ότι σ´αγαπω
Και αν με χρειαστείς θα σε βοηθήσω
Μα μόνο μ ένα τροπο το μπορώ
Ότι έζησα εγώ να σου γνωρίσω.
Σ´ενα φίλο απ τα παλιά
που είδα σημερα καλα!
[B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
