Denis
04-06-2014 @ 23:01 | Γοητευτική ποιητική έμπνευση!
Τώρα, βέβαια, με τη φράση ''άστρο της ανατολής'' συνήθως αναφερόμαστε στον ήλιο, ο οποίος δεν είναι διάττων αστέρας, δηλ. πεφταστέρι, αν δεν κάνω λάθος... Οπότε, μου φαίνεται πως υπάρχει μια πραγματολογική ανακρίβεια, όταν εκφράζεις την ιδέα, αν κατανόησα σωστά, ότι το άστρο της ανατολής εξαφάνιζε όλες τις διάττοντες ύλες στις λαμπρές ουραίες τριβές του... Επίσης, το επίθετο ''διάττων'', αν, επίσης, δεν σφάλλω, χρησιμοποιείται μόνο στη φράση ''διάττων αστέρας'' και δεν απαντά σε τύπους του θηλυκού γένους... Ακόμα, όμως, κι αν ο θηλυκός τύπος υπήρχε ή επικρατούσε με τη χρήση του και καθιερωνόταν σε γραπτό ή/και προφορικό λόγο, δεν είμαι, και πάλι, καθόλου σίγουρος, αν ο ορθός τύπος της ενικής ενεστωτικής μετοχής του θηλυκού γένους θα ήταν ''διάττουσα'' ή ''διάττων'' (όμοιος, δηλ., με την αντίστοιχη μετοχή του αρσενικού γένους)... Τέλος, νομίζω πως, για λόγους αισθητικής, θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί η χρήση του ίδιου επιθέτου (λαμπρός) στον πρώτο και τελευταίο στίχο της δεύτερης στροφής... Αυτά! ::yes.:: ::yes.:: ::hug.:: | |
