| |
Στο βάθος του καινού
Η αδράνεια σκοτώνει
Και η σκέψη μαστιγώνει
Η φαντασία επικρατεί
Της λογικής Μέσα στην
αρρώστια της Ψυχής
Σήμα λαμβάνω για υπομονή
Όμως τίποτα καινούργιο
τίποτα νέο δεν θ'αρθεί.
Περιμένω στη σιωπή
Γύρω φίλοι μου πολλοί
Μα η ψυχή μου
Δεν γιατρεύεται νοσεί
Γύρω πράγματα πολλά
Τ'αηδίασα όλα πια
Δεν υπάρχει νόημα κανένα
Όλα χιλιοειπωμένα
Ψάχνω,ψάχνω κάτι για να βρω, μα δεν ξέρω τι κι εγώ.
Έχω ανάγκη να ξεφύγω ,
τον τρόπο σκέψης μου
Να αποφύγω
Εσένα να σε σβήσω
κιολους να τους λησμονείσω
Χάνομαι μες τις αυταπάτες ,
στη φαντασία μου
Που έφτιαξε τους χάρτες
Κι ένα πρωί να ξύπναγα στην απουσία ολωνών
Χωρίς να με σκιάζει
η παρουσία κανενός
Κατάληξη καμία, μα τουλάχιστο
Χάος χωρίς μονομανία.
Και μάταια ψάχνω την ουσία
στην Νιρβάνα και στη θρησκεία.
Ψάχνω ,ψάχνω κάτι για να βρω, μα δεν ξέρω τι άλλο πια κι εγώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
