| |
| | Το καροτσάκι |  | | |
Έστριψε τώρα στη γωνία που κοιτάς
το καροτσάκι φορτωμένο με βιβλία
κι ένας γεράκος, μεθυσμένος, φουκαράς,
το σπρώχνει, προχωρώντας με τη βία.
Να΄ξερες φίλε μου εσύ που προσπερνάς
γελώντας με του γέρου το μεθύσι,
το καροτσάκι αυτό της συμφοράς,
πόσες φορές την πόλη έχει γυρίσει.
Χιόνια, βροχές, χρόνων πολλές,
ολόϊδιες εικόνες,
το καροτσάκι μέτρησε
ατέλειωτους χειμώνες.
Κι όταν ο γέρος κάποτε
τα μάτια του θα κλείσει,
μαζί και το καρότσι του
θα τον ακολουθήσει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | αυγουστης | | | |
|
anthrakoryxos
24-03-2006 | Ζωντανό!!! | | ARGY
24-03-2006 | Πραγματικά το διάβαζα και τον έβλεπα μπροστά μου τον γεράκο. Πολύ ζωντανό. | | αυγουστης
25-03-2006 | Καλημέρα παιδιά και χρόνια πολλά! Σας ευχαριστώ πολύ. Πράγματι ARGY αυτός ο γεράκος υπάρχει κάπου. Και το καροτσάκι επίσης! | | Αγνή
25-03-2006 | Δεν είναι ένας μόνο γεράκος. Να 'σαι καλά και πάλι, με συγκίνησες. | | MARGARITA
25-03-2006 | Ανθρώπινο τρυφερό σαν να μαλώνεις όσους κοροιδεύουν τον γεράκο...μου άρεσε πολύ | | αυγουστης
25-03-2006 | Αγνή χαίρομαι που σε συγκίνησε, Μαργαρίτα χαίρομαι που σου άρεσε! Ειλικρινά τα σχόλιά σας έχουν πολύ μεγάλη βαρύτητα για μένα! | | ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
25-03-2006 | Πολυ ωραιο καλε μου φιλε !!!!!!!! Μπραβο σου !!!!!! | | μπρουχίτα
25-03-2006 | Μια εικόνα όλο σου το ποίημα... Αληθινή και άκρως συγκινητική.. Μπράβο.. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
