|
Στον μάταιο λογισμό που με πήρε με φούρια
βυθίστηκα μέσα στην μελαγχολική θωριά της μέρας..
Ήτανε μια Παρασκευή.
Ωραίο το σούρουπο.
Έμπνευσης !
Ο αξιωματικός της ανευθυνότητας
Αδιαφόρησε για τα συμβάντα … θαύματα όλα !
Έφτιαχνε επίμονα τα μαλλιά του .
Βρέθηκα μέσα στην βαρεμάρα που σε χτυπάει επίμονα
όταν γύρω σου όλα ωχριούν
από κίβδηλο θάρρος .
Ο αξιωματικός δεν μας λυπήθηκε .
Μια παρέα παιδιά –όλοι νέοι-
βαλθήκαμε να κουβαλάμε πα’ στην ράχη μας τους σατανάδες .
Στρατευμένοι αδιάντροπα.
Την νύχτα αποκάναμε..
-δεν υπήρχε όρεξη για όνειρα.
Μόνο μια δυνατή ομοβροντία των κανονιών της έλπισης να βηματίζει
μες τ’ αυτιά μας καταλάβαμε-
κι η πολιτεία μας καλούσε..
Αυλίδα..
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|