| |
θ'αράξω σε μιά δίκλωνη αγκαλιά
με μιά μεγάλη κι άχραντη αγάπη μυστική
στο κρύο,στον άνεμο στον ήλιο στη βροχή
όσο βαστάξω θα βρίσκω εκει παρηγοριά
ο τόπος σου είναι τόπος μου,συγγενεύει με νησί
αφήνω πίσω την πικραμένη μου γενιά
γυρίζω πάλι τη μοίρα μου στη ξενητιά
κι ανασαίνω αχόρταγα την ασίγαστη αφορμή
ξαναπέφτω στ'όνειρο και στο τραγούδι της απαντοχής
είναι ωραία τα μάτια σου δεν έχω άλλη συντροφιά
σαν με κοιτάζουν και ξεδιπλώνονται πλατιά
σ'ονειρεύομαι και τραγουδάω σαν άξιος ποιητής
μεστώνει ο πόθος πρέπει τη σάρκα σου να ψηλαφίσω
κι απ'όλα σου κατα σειρά η ψυχή μου πρέπει να διαλέξει
προσέχωντας και σταματώντας σε κάθε γλυκιά σου θέλξη
ώσπου στ'αθώο σου κορμί τη δίψα μου να σβήσω
δεμένος θάμαι στου έρωτά σου τούτο το προσκύνημα
και θα ξεχνιέμαι στους ανεξερεύνητους σου δρόμους
στο ανέβασμα και στο κατέβασμα θα βρίσκω διαδρόμους
να περνάω και να χάνομαι ψάχνοντας το τίμημα..........
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
