| |
Λέω να κάνουμε μαζί μια συμφωνία
Κάτι σαν δέσμευση με όρους και αρχές
Να είμαι για σένα μια χαμένη ευκαιρία
Κι εσύ για μένα μια ανάμνηση του χθες...
Να είναι οι δρόμοι μας παράλληλοι και ξένοι
Στην ίδια πόλη δυο χαμένες γειτονιές
Να είσαι εσύ μια παραλία στοιχισμένη
Κι εγώ ένα δέντρο που κοιμάται στις βροχές...
Εσύ παράθυρο κλειστό τα μεσημέρια
Κι εγώ καμπάνα μεθυσμένη και βαριά
Να σεριανάς τα δειλινά με άδεια χέρια
Κι εγώ καΐκι σε φουρτούνα στ' ανοιχτά...
Εσύ τραπέζι Κυριακάτικο στον ήλιο
Κι εγώ ποτάμι που την θάλασσα ζητά
Μικρό παιδί που ταξιδεύει μες το κρύο
Κι εγώ ουρανός που δεν τελειώνει πουθενά...
Είναι φορές που ότι ζούμε δεν μας θέλει
Όσα ξεχνιούνται είναι λόγια και στιγμές
Εσύ θαμμένη στα βαθιά κι απ' όλα ξένη
Κι εγώ σκοτάδι που γεμίζει τις ψυχές...
Κοίτα το δρόμο σου και θάψε την αλήθεια
Κι εγώ θα ψάχνω όπως πάντα για Θεούς
Είναι καλύτερα να ζεις από συνήθεια
Κι εγώ πιο εύκολο να αλλάζω ουρανούς...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
