| |
| | τα ρεστα δικα σας |  | | |
Ακούει ένα θλιβερό κομμάτι από τζαζ,
πίνει ένα φθηνό κρασί,
βρίσκετε στο πέμπτο πάτωμα ενός φθηνού ξενοδοχείου,
συλλογίζεται όλες τις φρίκες που χε ζήσει,
κι όλα τα υπόλοιπα που τον περιμένουν,
δοκιμάζει ξανά την τύχη του,
βγαίνει ξανά απογοητευμένος,
''τα ρέστα δικά σας'', λεει,
μισογελάει κοιτάζοτας τον πάτο του ποτηριού,
το κρασί του τελειώνει όπως τελειώνουν κι όλα,
οι σχέσεις,
οι άνθρωποι,
ο έρωτας,
αδειάζει και γεμίζει ξανά και ξανά,
μέχρι να πέσει κούφιος στο πάτωμα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | κάθε λέξη είναι ένας άχρηστος λεκές στη σιωπή και στο τίποτα. | | | |
|
heardline
10-06-2014 @ 08:14 | Συνεπώς πρέπει να γράφεις:
συλλογίζεται όλες τις φρίκες που έχει ζήσει
και όχι..................
συλλογίζεται όλες τις φρίκες που χε ζήσει, όπως γράφεις.
Τελικά τι μας λες δηλαδή;; Ότι κατάφερε κάτι;;; με το να πέσει κάτω κούφιος;;;;
Να το πάρουμε για παράδειγμα κι εμείς, να το εντάξουμε στη ζωή μας, και όποιος μας κάνει κακό, να πίνουμε μέχρι να πέσουμε κάτω;;;;
Τι το ποιο ώριμο, να προσπεράσουμε και να βρούμε κάτι καλύτερο, ή να μείνουμε στον εαυτό μας, έτσι απλά!!!!!!
Σιγά μη γίνουμε πεσιμιστές, έτσι κατάλαβα το γραπτό σου.
Ότι δεν μας μένει τίποτα άλλο απ' το να πιούμε για να ξεχάσουμε τα κακά.
Δηλαδή μας έκαναν κακό κι εμείς τώρα να κάνουμε κακό μόνοι μας στον εαυτό μας, εκδικούμενοι εμάς.
---ΜΑΖΟΧΙΣΜΟΣ-- ????????? | | Tabasco
10-06-2014 @ 13:00 | ::rock.:: | | montekristo
10-06-2014 @ 23:07 | https://www.youtube.com/watch?v=iDrUA8F7Vn8 | | Denis
10-06-2014 @ 23:53 | ''Γιατί υπάρχουν κι άτομα που γίνονται κομμάτια'' (Λίνα Νικολακοπούλου)... Ο κόσμος της φθοράς, της αποσύνθεσης, της κατάρρευσης και της διάλυσης σε σωρούς ερειπίων που ''καπνίζουν'' δίπλα μας, κι όμως περνά περίπου απαρατήρητος... Ευτυχώς, όχι από τον Μπαντίνι... ::yes.:: ::hug.::
Υ.Γ.: Πού είναι το... alter ego σου;! ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
