| |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
10-06-2014 @ 22:59 | ::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | | Tikalouba
11-06-2014 @ 06:58 | Ναι λοιπόν! ::rock.:: ::up.:: | | smaragdenia
11-06-2014 @ 07:55 | ΤΙ ΝΑ ΠΕΙΣ!!!!!!!!!!!!
::sad.:: ::sad.:: ::sad.:: | | Ναταλία...
11-06-2014 @ 09:24 | Μια διάχυτη αίσθηση χαράς.
Διπλώνεις το στομάχι σου και αναπηδάς,
με τρελό γέλιο που σε δείχνει να ξεχνάς,
πως τάχα δε φοβήθηκες όταν την αγαπούσες.
Και όμως αν αφήσεις πίσω το παρελθό θα νίωσεις την αγάπη και την ευγνομοσύνη ::yes.:: ::yes.:: | | ΝΤΑΗΣ
11-06-2014 @ 09:48 | Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. :-)
Μια εξήγηση.
Τα τρία μέρη του ποιήματος παρουσιάζουν τρεις διαφορετικές ψυχολογικές καταστάσεις.
1) Την κατάσταση της σιωπής και του απολογισμού.
2) Την οργισμένη συνειδητοποίηση της προδοσίας του έρωτα του.
3) Τη διασκέδαση του πόνου μέσα από ξεσπάσματα γέλιου.
Ενώ ο τελευταίος στοίχος: "πως τάχα δε φοβήθηκες όταν την αγαπούσες"
Αποτελεί μια κριτική του εξωτερικού παρατηρητή προς τον πρωταγωνιστή, ο οποίος μοιάζει να μη θυμάται, πως γνώριζε τα ρίσκα που έπαιρνε αγαπώντας μια γυναίκα κοινή, αποφεύγοντας έτσι να κάνει την αυτοκριτική του.
Αυτά
::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
