| Εγώ δεν ήθελα πολλά τρόπαια ηδονής μόνο !
Και την ψυχή παλλιγεννέσια να ενατενίζεται !
Σε μια θάλασσα αρχαγγελλευομένα δαντελένια !
Μα μέσ΄σε κύματα γλυκοσκιρτωμενιάς φωτιάς !
Το φώς σου λαβωμένα ποιηθέντα θα λατρεύω !
Στο ασημένιο καθρέπτισμα μιας αστροφεγγιάς !
Τα μονοπάτια αγιά να διαβώ απεραντής χαράς !
Που μέσ΄στα χεριά σου αχαλιναγωγητός κρατάς !
Εγώ κατανυχτυωμένα παναγνά να στα φυλάξω !
Δαφνοστεφανωμένα από δροσοσταλλάστα ρόδα !
Στο καθαμαρτυρημένο σώμα σου πλεριά να στάξω !
Για πάντα με ενδιαίτημα ιεροφάντησης, να γυμνοφορώ !
Λιτό, το πιο σεμνό ακριτό αιθεριό σου άστρο να πλασθώ !
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|