| |
Με τη μηχανή του χρόνου
να ταξίδευες ψυχή μου
εποχή του ραδιοφώνου
σκόρπιων πειρατών
χωρίς φκιασίδια ήταν η άγαρμπη
έφηβη ζωή μου
βρόχινες μέρες
και γλυκόπιοτων λαθών
Σε ένα παγκάκι
που το σκέπαζε η σελήνη
σχέδια επί χάρτου
για ταξίδια μακρινά
με ένα καράβι
που κανέναν πίσω δεν αφήνει
για κάποιο μέρος
που χαμε στο νου από παιδιά
Τα άφραγκα χρόνια με μια κιθάρα
τσιγάρα τράμπα
τα άφραγκα χρόνια με μια λαχτάρα
τα όνειρα τσάμπα
Κείνες οι σκέψεις
τις αφήσαμε στο χθες θεέ μου
έμειναν μόνες
και τις ξέπλυνε η βροχή
που να ναι τώρα
που χαθήκαμε αδερφέ μου
από τσιμέντο
θα χουν κάπου σκεπαστεί
Είναι οι φωνές μας
που ακούω σαν κοιμάμαι
να μου θυμίζουν
τις κοινές μας προσευχές
που είναι οι άνθρωποι
για να τους νοιώσω
σαν φοβάμαι
αντί για νότες
πλημμυρίσαμε ιαχές
Τα άφραγκα χρόνια με μια κιθάρα
τσιγάρα τράμπα
τα άφραγκα χρόνια με μια λαχτάρα
τα όνειρα τσάμπα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
