| |
Λευκός λεμονανθός
Μέσα στο νου μου σ’ είχα χθες
σε κάμπο με τριανταφυλλιές
κι ήσουν εκεί λεμονανθός
μικρός ν’ ανθίζει μοναχός
κόκκινο έφτανε παντού
και ως την άκρη του ματιού
κι εκεί που σμίγει ο ουρανός
κόκκινος έγινε κι αυτός
κι εσύ λευκός λεμονανθός
ν’ αντανακλάς όλο το φως
κι έτσι να κρύβεις τις πληγές
που ‘τανε κόκκινες κι αυτές
και μες τ’ αγκάθια να μπορείς
να καρτερείς κι εκεί να ζεις
μέσα στο νου μου σ’ είχα χθες
σαν να γελάς , αντί να κλαις
ούτε ο αέρας δεν μπορεί
να σε ξηλώσει απ’ την γη
όσο κι αν ζήλευε ο καιρός
γιατί σε πότιζε ο Θεός
κι έγινε η σκέψη εμμονή
φεύγει να έρθει να σε βρει
το σώμα όμως μένει εδώ
κι εγώ να το παρακαλώ
αφού αυτό δεν το μπορεί
πάρε καρδιά μου την ψυχή
μόνος , λευκός , λεμονανθός
ένοχος φταίει ο καιρός
που με τιμώρησε ο Θεός
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
