| |
Αργά, ξημέρωμα Σαββάτου
κι αυτή η κούρσα του θανάτου
που άλλους παίρνει και αφήνει
σαν φάρος δες, αναβοσβήνει
κι εγώ μετέωρος στη μέση
ψάχνει η καρδιά μου μία θέση
σ όλα που γύρω μου γυρίζουν
που προσπερνούν και δεν μ αγγίζουν
μία ματιά να κρατηθώ
ένα σου νεύμα να πιαστώ
όπως το όνειρο στη νύχτα
σε μια γλυκιά σου καληνύχτα
Αργα , ξημέρωμα Σαββάτου
κι αυτή η κούρσα του θανάτου
σκορπίζει γύρω τ’ άρωμά σου
σαν σβήνει πίσω σου η σκιά σου
κι εγώ γυρεύω μία θέση
μένω μετέωρος στη μέση
νύχτα ψυχρή άδεια και μόνη
πάλι σε λίγο ξημερώνει....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
