ΒΥΡΩΝ
16-06-2014 @ 12:50 | Ήρθα σε εσάς γιατί στην Τέχνη σας ψυχή αναζητώ,
μα αυτό πώς γίνεται... εσείς θαρρώ πως τό' χετε ξεχάσει..."
::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | |
GRHGORHS K
16-06-2014 @ 13:34 | σε ένα κήπο όλα θα τα δεις,έτσι γίνεται πάντα
όμως κήπο με ψυχή δύσκολο
κι όπου υπάρχει ακόμα πιο δύσκολο να το εντοπίσεις
αν όμως βέβαια ήταν εφικτό δε θα υπήρχε οσάν βέβηλοι
και αγροίκοι ως είμαστε
πλεονασματικοί σε όλα ,στο περιτύλιγμα απίθανοι
ξεχάσαμε να αγαπάμε,αλλοιωθήκαμε από την εικόνα
όλα για κατανάλωση,όλα φρου φρου
δεν αντέχουμε τη διαφορετικότητα
συμβιβασμένοι και καταδικασμένοι
για κοίτα εδώ μέσα,κοτέτσι με κάγκελα και οι κότες χωρίς φτερά για να μην πηγαίνουν μακριά (ποιος τις μαζεύει μετά,γιατί ικανοί ούτε γι αυτό είμαστε)
η ποίηση για να υπάρχει κι να χει οντότητα πρέπει να περνά από χείλη σε χείλη να είναι εκείνη που να σηκωνει στις πλάτες της το λαό ,τους λαούς στις δύσκολες στιγμές και να δίνει φτερά
αλλά πως όταν εμείς οι ίδιοι δε θυμόμαστε τι γράψαμε χτες
καλύτερα να μην το συνεχίσω και μιλώ ως απλός γραφιάς, δεν υπήρξα κι ούτε θα υπάρξω ποιητής και δε θα διεκδικήσω τον τίτλο γιατί για μένα κάτι εξαιρετικά μεγάλο και δεν έχω χέρια,ένας απλός αγράμματος γραφιάς είμαι που καταγράφει τις στιγμές του ανούσια σταλάζουν τη ζωή του
συγνώμη για την παρέμβαση
καλό μεσημέρι σε όλους | |
heardline
16-06-2014 @ 13:41 | Συμφωνώ μαζί σου, υπάρχουν και αυτού του είδους οι ποιητές, αν μιλάμε για ποιητές. Αυτούς να μη διαβάζουμε. Μόνο αυτούς που αγγίζουν με συναίσθημα και λογική όμως.
Και ευτυχώς υπάρχουνε τέτοιοι πολλοί, σε όλη τη γη επάνω.
Αγγίζουν με αλήθειες, αγγίζουνε με πόνο, αγγίζουν με παρηγοριά, της δυστυχίας το θρόνο;;;
::up.:: ::hug.:: ::theos.:: | |
Αναπάντεχος
16-06-2014 @ 13:51 | Ποιητής είναι ο οιοσδήποτε που μπορεί να γράψει έστω και μια λέξη που να μιλάει για τους άλλους Αυτό από μένα για σένα | |
Αταξίδευτος
16-06-2014 @ 13:54 | Ωραία γραφή, το απόλαυσα!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
pennastregata
16-06-2014 @ 14:12 | Γρηγόρη, η συγγνώμη σου δεν γίνεται δεκτή, διότι δεν έχει λόγο ύπαρξης. Αντιθέτως, σ' ευχαριστώ για την παρέμβαση, αυτό είναι και το νόημα των σχολίων, κατά την άποψή μου.
Ευχαριστώ όλους για τα σχόλιά σας.
Νομίζω πως, αν και στην ουσία ποιητές (με την κυριολεκτική έννοια) είμαστε όλοι (καλοί - κακοί- άσχημοι κτλ δεν έχει σημασία) όσοι προσπαθούμε να εκφραστούμε. Τα αισθητικά κριτήρια του καθενός μας είναι άλλη ιστορία, όπως επίσης και τα κίνητρα που οδηγούν τον καθένα μας να γράφει και, ενδεχομένως, να δημοσιοποιεί τη γραφή του.
Η εμπειρία που αποκόμισα από την ανάγνωση των γραπτών του Κυρίου (ναι, με κεφαλαίο!) στον οποίο αναφέρομαι, υπήρξε συγκλονιστική, γιατί αισθάνθηκα ότι άνοιξε το μυαλό μου και διάτρησε τα ασθενή λογοτεχνικά στεγανά στα οποία το σχολείο και οι κριτικοί της λογοτεχνίας μας αμπαρώνουν.
Επίσης πιστεύω και συναισθάνομαι πως η ποίηση παύει να είναι ποίηση τη στιγμή που κάποιος αυτοπροσδιορίζεται ως ποιητής, γιατί το έργο του γίνεται πλέον αυτοσκοπός και διαρκής προσπάθεια να ανταποκριθεί στον "τίτλο". Δογματικό; Ίσως. Είναι όμως λιγότερο δογματική η (θετική ή αρνητική) προσέγγιση των κριτικών της λογοτεχνίας;
Ως αναγνώστρια, ψάχνω την ισορροπία ανάμεσα στο Πνεύμα και την Ψυχή, σε όσα διαβάζω, καθώς η μονόπλευρη έλξη φέρνει συνήθως αποβλάκωση. Ως γράφουσα, τα ίδια πράγματα ψάχνω και είναι μεγάλη τιμή μου όταν, κάποιες φορές, τα βλέπω να αντανακλώνται στα μάτια κάποιου που με διαβάζει. Επίτρεψέ μου να δανειστώ μέρος από το σχόλιό σου:
"η ποίηση για να υπάρχει και να χει οντότητα πρέπει να περνά από χείλη σε χείλη να είναι εκείνη που να σηκώνει στις πλάτες της το λαό ,τους λαούς στις δύσκολες στιγμές και να δίνει φτερά..." Και συγκίνηση, θα πρόσθετα. Συγκίνηση... | |
ΑΝΤΗΣ
16-06-2014 @ 16:09 | ωραιο | |
Μαυρομαντηλού
16-06-2014 @ 16:12 | μα η ποίησή σας στο συναίσθημα χτυπά."
ΕΤΣΙ ΕΜΑΘΕ ΝΑ ΚΡΙΝΕΙ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΕ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΥΠΟΔΕΚΑΜΕΤΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::lick.:: ::lick.:: ::lick.:: | |
Sofitsa
16-06-2014 @ 18:46 | ...ο χρόνος μ' έχει ξεπεράσει...
κι έχει βρει τις πολυπόθητες ισορροπίες...
γιατί να τα δημοσιοποιήσει;
Μάθημα το σημερινό σου Αγάπη!
(Σ' ευχαριστώ πολύ για την υπέροχη αφιέρωση!) ::hug.:: | |
Απρίλης Τ.
16-06-2014 @ 20:43 | "Άρτια είναι" - είπε ο Ποιητής- "καθ' όλα τα λοιπά:
λόγος καλός, και άρτιος ο χειρισμός του.
Το λεξιλόγιο σαφές, σαφής και ο κάθε ορισμός του,
μα η ποίησή σας στο συναίσθημα χτυπά."
Ε που διάολο να χτυπά, στο γάμο του καραγκιόζη;
Φαίνεται ο καθηγητής έχει άλλα μέτρα και σταθμά | |
**Ηώς**
16-06-2014 @ 21:06 | Ήρθα σε εσάς γιατί στην Τέχνη σας ψυχή αναζητώ,
μα αυτό πώς γίνεται... εσείς θαρρώ πως τό' χετε ξεχάσει..."
δεν υπάρχεις λέμε ::love.:: ::theos.::
http://youtu.be/a86ESNx0PaA
| |
Παπαθεοφάνου Αθηνά
18-06-2014 @ 08:56 | ::up.:: ::theos.:: ::up.::
Υποκλίνομαι στους ποιητές που μπορούν να με κάνουν να τους δώσω σημασία!!!!!!!!!!!! | |
nadin1974
19-06-2014 @ 08:58 | δεν ψάχνω εκδόσεις και την φήμη δεν αποζητώ.
Ήρθα σε εσάς γιατί στην Τέχνη σας ψυχή αναζητώ...
::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | |
ierapostolos
19-06-2014 @ 21:19 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
https://www.youtube.com/watch?v=mNoo_rNZQ84
Έτσι φαντάζομαι την τέχνη!!
| |
Μ.Ελμύρας
24-06-2015 @ 18:11 |
Άριστο ποίημα! Αλαξανδρινό!
::theos.:: ::kiss.:: ::theos.:: | |
**Ηώς**
24-06-2015 @ 23:10 | ξαναπροσεγγίζοντάς το
μένω στο σχόλιό σου :Επίσης πιστεύω και συναισθάνομαι πως η ποίηση παύει να είναι ποίηση τη στιγμή που κάποιος αυτοπροσδιορίζεται ως ποιητής, γιατί το έργο του γίνεται πλέον αυτοσκοπός και διαρκής προσπάθεια να ανταποκριθεί στον "τίτλο". Δογματικό; Ίσως. Είναι όμως λιγότερο δογματική η (θετική ή αρνητική) προσέγγιση των κριτικών της λογοτεχνίας;
| |
 |
