| |
[align=center]
Είμαι άνθρωπος της θάλασσας με κούνησε το κύμα
όμορφα επάνω σου ακούμπησε ο ήλιος τις αχτίδες
γλυκά σου περιέπλεξα δυο στίχους με την ρίμα
προτού ανθίσουν οι βαθιές στο μέτωπο ρυτίδες.
Στα μέσα του καλοκαιριού ο ήλιος φλόγες βγάζει
και μια γλυκόθαμπη μορφή που έχει το κορμί σου
συγκρούστηκαν τα μάτια μας και πειρασμός με βάζει
βάμμα φυκιών τα χείλη σου σαν πήρα το φιλί σου.
Απόβραδο μας γνώρισαν λες ήτανε γραφτό
ήταν η δύση κόκκινη και τα ποτά μας κρύα
άπαπα είπες και έφυγες δεν κάνω εγώ γιαυτό
όμως τα χρόνια πέρασαν και γράφουμε ιστορία.
Θαλασσινός και άγνωστος σαν Νότος ξερικός
μα είχα πέλαγο καρδιά γαλήνη μες το βλέμμα
και υπομονή ατέλειωτη πάντα μοναχικός
στην άμμο σε ζωγράφισα με της καρδιάς το αίμα
Καλημέρα στις αγάπες του κόσμου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
