| Επιχρυσωμένα στολία,απολιθωμένα πετράδια
βγαίνουν απο της ψυχής μου το ξύλινο μπαούλο.
Σκορπόντας τα,στο μονοπάτι που διαβαίνω
πασχίζω η πορεία που χαράζω να μην ειναι κυκλική.
Μα,ευθεία προς το ξένο..
πεπεισμένος πλέον πως,
όσο άγνωστο και να γνωρίσω
κάπου στο τέρμα,βρίσκετε ο,τι πιο πολύτιμο
το μεγαλύτερο κομμάτι του εαύτου μου.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|