| |
Ανοιχτή επιστολή
Σ ένα γράμμα που δεν θα λάβεις πότε ταριχευμένος ο έρωτας θα χαθεί στου χρόνου τη λήθη. Ο πόθος ,το πάθος, η αγωνία, ο φόβος, η προσδοκία, η απογοήτευση, η θλίψη, η γεύση της μοναξιάς στα στεγνωμένα χείλη, θα γίνουν ένα ποτάμι από γράμματα και λέξεις για χυθούν στο λευκό χαρτί , υγρές σαν τα όνειρα που ο πρωινός αέρας τα παγώνει και τα κάνει αγάλματα όμορφα και άμορφα στοιχισμένα σε ένα χορό που δεν θα στηθεί ποτέ , σε μία εικόνα ακίνητη σαν μια φωτογραφία αλλά τόσο ζωντανή και ρευστή συνάμα . Κλεισμένος σε ένα φάκελο με παραλήπτη εσένα. Ένα βρέφος που θα κυεί το διηνεκές . Μέχρι να χαθεί το χέρι που το έγραψε , η καρδιά που το ένοιωσε , τα μάτια που το αντίκρισαν , η ψυχή που το θώπευε, η μνήμη που το έκρυβε και το θαύμα να θρυμματιστεί σε άπειρα κομμάτια , να γίνει σκόνη, αέρας , φωτιά και νερό για να φυσήξει , να κάψει, να ξεδιψάσει , να τυφλώσει ξανά και ξανά δίνοντας μορφή στη σύλληψη αέναα. Ξανά και ξανά. Εγώ και εσύ δεν θα ξαναυπάρξουμε ποτέ για να ζούμε για πάντα. Πουθενά και σε όλα. Κι ας μην το έλαβες ποτέ αυτό το γράμμα. Κι ας μην σμίξαμε τα χείλη μας , ας μην μοιραστήκαμε τις σκέψεις μας , τον έρωτα , τη ζωή. Ήμασταν πάντα ένα. Θα είμαστε πάντα ένα. Στη ζωή και στο θάνατο. Ισως γι αυτό και να μην χρειάστηκε ποτέ να λάβεις αυτό το γράμμα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
