| |
Σε λάθος εποχή
Με τον αέρα να ουρλιάζει μες τ΄αυτιά μου
και τις σειρήνες να μου φέρνουν το χαμό
γραφή η φωτιά που καίει τα σωθικά μου
σαν σ΄ένα θρήνο που δεν έχει τελειωμό
σαν το τραγούδι το σφυρίζω από συνήθεια
φέρνει οργής ποτάμι που δεν έχει γυρισμό
πάρτε τα πλούτη που μοιράζονται ηλίθια
φέρτε στεφάνι μ΄όλα τ΄αγκάθια να ντυθώ
και σαν το αίμα θα κυλήσει και θα τρέξει
σκύψτε σκουπίστε το μ΄ένα λευκό πανί
αφού ο πόνος που αυτός μ΄έχει επιλέξει
δώρο ας με πάρει και ας πάει στην ευχή
μ΄αυτές τις νύχτες που ξημέρωμα δεν έχουν
μ΄αυτές τις μέρες που είναι πάντα σκοτεινές
τόσες πολλές τόσες φορές που δεν αντέχουν
πόσο να κρύβουν στις σκιές τους τις ψυχές
για όλα αυτά για όσα λέω κι όσα γράφω
όσα κι αν σκίζω δεν τελειώνει το χαρτί
με το μελάνι πριν στεγνώσει να προφτάσω
μία μουντζούρα κι άντε πάλι απ΄την αρχή
μάλλον γεννήθηκα ξανά.... σε λάθος εποχή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
