| Περπατώ σοφράνο
μες στη νύχτα.
Τ' αστέρια παίρνω αγκαλιά.
Ο άνεμος μας φέρνει νέες σκέψεις
κι αργεί η απανεμιά.
Ψάχνω μέσα στο στερέωμα
μια γνώριμη ματιά
να μπορέσω του απείρου
να ενώσω τις κραυγές.
Περπατώ σοβράνο.
Ο άνεμος μ' έσκισε στα δυο.
Στη μια μεριά πήγε η σκέψη,
γι' άλλα μέρη η καρδιά.
Κοινός προορισμός στο τέλος.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|