Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 η ώρα που μου έταξε η μοίρα ήρτε
 
η ώρα που μου έταξε η μοίρα
πιο ώριμη και δυνατή
σαν των αιώνων το κρασί
με μύριους γύρους και τρεχάλα
σαν της νεροποντής τη ψιντροστάλα
θάρτει κι εδώ τριγύρα

βοή απάνω μου αγκομαχάει και τρίζει
παντού κι ολούθε σαν αξίνα
σκοντάβει,σκάβει του ήλιου μιά αχτίνα
κι ανάμεσα στο αίμα που σαλεύει
με τα σκοτάδια μου παλεύει
το αψύ της παγιδεύει και με πλημμυρίζει

ήρτε, γελάει ασύγκριτη κι εκείνη
ήρτε,μηδέ σαν όνειρο,μηδέ σα νειρεμένη πλάνη
καθε καινούργια γή νέα ψυχή της βάνει
να τρέξω βούλομαι απ'το σπίτι
να τηνε σπαταλέψω σ'όλο τον πλανήτη
πριν χίμαιρα και φάντασμα μου γίνει

μα στον ίδιο τόπο μένω πάντοτε ορθός
μονάχα με λαχτάρα κι άγγιγμα σα σε χορό
θε να την ακουμπήσω και να απλωθώ
κι αν μυριστώ το αίμα δεν θάναι της σφαγής μου
κι αν ακουστεί κραυγη δεν θάναι της φωνής μου
σε γαλήνη ή τρικυμία θάμαι ανήσυχος και ντροπαλός




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
heardline
05-07-2014 @ 08:29
Εξαιρετικο
ierapostolos
05-07-2014 @ 10:07
.....ήρτε, γελάει ασύγκριτη κι εκείνη
ήρτε,μηδέ σαν όνειρο,μηδέ σα νειρεμένη πλάνη
καθε καινούργια γή νέα ψυχή της βάνει ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
smaragdenia
05-07-2014 @ 10:12
ήρτε, γελάει ασύγκριτη κι εκείνη
ήρτε,μηδέ σαν όνειρο,μηδέ σα νειρεμένη πλάνη
καθε καινούργια γή νέα ψυχή της βάνει
να τρέξω βούλομαι απ'το σπίτι
να τηνε σπαταλέψω σ'όλο τον πλανήτη
πριν χίμαιρα και φάντασμα μου γίνει

ΕΤΣΙ ΑΝ, ΜΗΝ ΧΑΝΕΙΣ ΚΑΙΡΟ
Η ΖΩΗ ΦΕΥΓΕΙ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ , ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!!!!!!!!!!!!!

::hug.:: ::hug.:: ::up.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
05-07-2014 @ 10:22
Πολύ ωραίο !!!!!
john_karaha
05-07-2014 @ 11:01
Ω, που, οπως η Λητώ γεννώντας τον Απολλωνα
εκράτει ορτή στη Δηλο την αιθέρια φοινικιά
με χερια αχνά κι αναλαφρα,
πιασμενη απ΄ τ΄ αντρα τη γερη καρδια
φερνεις στον κοσμο
- εικονα μυστικη της-
το παιδι,
με μια κραυγη σου,
καθως το εργο
ο ποιητης!

ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ
Ναταλία...
05-07-2014 @ 11:34
Εξαιρετικό Άντη ::yes.:: ::theos.::
Μαυρομαντηλού
05-07-2014 @ 17:18
μα στον ίδιο τόπο μένω πάντοτε ορθός
μονάχα με λαχτάρα κι άγγιγμα σα σε χορό
θε να την ακουμπήσω και να απλωθώ
κι αν μυριστώ το αίμα δεν θάναι της σφαγής μου
κι αν ακουστεί κραυγη δεν θάναι της φωνής μου
σε γαλήνη ή τρικυμία θάμαι ανήσυχος και ντροπαλός

ΜΕ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙΣ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΠΟ
ΠΟΛΥ ΜΕ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

oregon
05-07-2014 @ 21:41
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο