| |
ΠΙΚΡΑ
Και συνάντησα την πίκρα
Πήρε τους δρόμους, να ξεπικράνει
Κάπου αγνάντεψε ένα ηλιοβασίλεμα
Κι έφυγε πιο πικραμένη
Τη ρώτησα, γιατί τόση πίκρα;
Και μου απάντησε, αυτή είναι η φύση μου
Τη ρώτησα, εάν θέλει παρέα;
Και μου απάντησε, δεν είμαι η καλύτερη
Κι άνοιξα κιτάπια, για να δω
Ρώτησα σοφούς, να βοηθήσω
Και μου είπαν. Ο χρόνος είναι η γιατρειά
Και μια απόμερη γωνίτσα
Και ο μεν χρόνος κυλάει αμείλικτος
Άρα χρειάζεται η γωνίτσα
Και τότε μου είπε η πίκρα, πικραμένη
Δεν χρειάζεται ψάξιμο, ξέρω που θα τρυπώσω
Και τρύπωσε μες την ψυχή
Εκεί χωράνε, όλα
Στριμώχτηκε σε μια γωνιά, ίσα να ανασαίνει
Και περιμένει τις στιγμές, που ίσως ξεπικράνει
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 05/07/2010
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
