| Τη δόλια την αγάπη
Όλοι παρεξηγούν
Λένε πως είσαι κάπως,
Ύποπτα σε κοιτούν.
Για σένα αμφιβάλλουν,
Μην πω, πως σ' αγνοούν.
Το είναι μου ταράζεται
Αρχίζω να φοβάμαι.
Σε λίγα χρόνια άψυχα
Κορμιά, θα κουβαλάμε.
Πως γίνεται να ζήσεις
Κι αντίθετα να πας,
Απ'τις επιθυμίες
Και χτύπους, της καρδιάς.
Ανθρώπους, να γεννήσεις
Αν δεν τους αγαπάς.
Το είναι μου ταράζεται
Αρχίζω να φοβάμαι.
Σε λίγα χρόνια άψυχα
Κορμιά, θα κουβαλάμε.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|