| |
είναι νωρίς το μεσημέρι,
η ζέστη είναι αφόρητη,
μια μύγα γυροφέρνει το στόμιο του μπουκαλιού μου,
έχω καπνίσει χιλιάδες τσιγάρα,
έχω πιεί χιλιάδες μπύρες ή κρασιά,
μην έχοντας τίποτα άλλο να κάνω,
θαρρώ πως δεν είναι άσχημα,
οι μύγες συνεχίζουν να γυροφέρνουν τα μπουκάλια μου,
ο καπνός συνεχίζει να στροβιλίζεται στον αέρα,
η μουσική διαρκεί ακόμη,
κλασική ή τζαζ,
οι πόλεμοι διαρκούν επίσης,
και κατα ένα τρόπο όλα μένουν ίδια,
σαν η ιστορία να μη διδάσκει τίποτα,
τα ίδια σκουριασμένα μυαλά που κυριαρχούσαν τότε,
κυριαρχούν και τώρα,
η μοναξιά και η λυπομανία που κάποτε έτρωγε τους Μπουκόβσκι,
τώρα τρώει εμένα,
και τους άλλους σαν εμένα,
θα ζήσουμε και θα πεθάνουμε με στυλ,
όπως κάνουν οι γάτες και οι ποιητές,
κατεβάζω άλλη μια απ' το κρασί μου,
είναι ζεστό και ξινίζει σαν κάτουρο,
η μύγα που γυρόφερνε τώρα δροσίζεται στην επιφάνεια...
ΧΑ!όλα είναι εφήμερα... σκέφτομαι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
