| |
Να!προςαναψα της μοιρας την φωτια
Και ξεροκλαδα τα καιω μες στην αμμο
Απο της λιμνης θε τα νουφαρα να παρω
Για να ντυσω την γυμνη μου αγκαλια
Και σαλπαρω με ενα πλοιο μακρια
Και στην θαλασσα τωρα πλεον ανασαινω
Απο τα ματια σου επιτελους ξεμακραινω
Παραλιμνασαν της καρδιας σου τα νερα
Καποτε ζουσαμε αλλοκοτα πουλια
Μα τωρα εφταςα μπροστα σε σταυροδρομι
Απλα το νιωθω, δεν το διαλεξα...συγνωμη
Να σ αφηςω και να φυγω μια φορα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
