| |
| | τ'όνειρο που χάθηκε |  | | |
Κοιτάζω τ΄όνειρο που χάθηκε......κλαίω,
σύννεφο οι σκέψεις, τα δάκρυα βροχή,
τον πόνο ψάχνουν ν΄απαλύνουν......,
στο χώμα την ελπίδα να βλαστήσουν.
Μα η ελπίδα φως χρειάζεται για να τραφεί,
κι ο ήλιος θ΄αργήσει......,
χρόνο χρειάζομαι......,
να γλείψω τις πληγές μου.
Κοιτάζω τ΄όνειρο που χάθηκε......κλαίω,
δάκρυα χύνονται παντού,
από τις σκέψεις θέλουν να ξεφύγουν,
και την ψυχή να υγράνουν την σκληρή,
από το μίσος σμιλευμένη και την οργή.
Κλαίω......μα τα δάκρυα δεν υπάρχουν πουθενά.
Φωνάζω...... μα η φωνή χάθηκε κι αυτή.
Κι η σιωπή......τόσο γλυκιά......πλημμυρίζει.......
τον πόνο.....που αργοκυλά......
Κλαίωωωωωωωωωωωωωω............
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Μαυρομαντηλού
22-07-2014 @ 15:15 | ΚΛΑΨΕ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ ΚΙ ΑΥΤΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑ ΚΛΑΙΣ ΓΙΑ ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
| | heardline
22-07-2014 @ 15:35 | Κι εμείς κλαίμε και λέμε.............
....και που κλαίμε εμείς τι φταίμε;;;
....δε το θέμε, δε το θέμε.....
.....κι όμως ...απ' τις βλακείες κλαίμε.......
.....μα δε το θέμε....δε το θέμε........
....και όλο κλαίμε, όλο κλαίμε....
......μα δε το θέμε....δε το θέμε......
.....και όλα κλαίμε...και ματακλαίμε.....
....μέχρι που λέμε άλλο δε θέμε....
.....και σταματάμε ορέ να κλαίμε....
......κι όλο γελάμε....και το θέμε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
