|
Γιάννης Ποταμιάνος 22-07-2014 @ 23:20 | http://toxefwto.blogspot.gr/2013/11/blog-post.html
| | Denis 22-07-2014 @ 23:31 | Όσο μπορείς μην τα ευτελίζεις... Επαναλαμβάνοντας τέτοιες καβαφικές προτροπές, που ξέρεις, όλο και κάτι μπορεί να μείνει στο τέλος... Ωραίος, Γιάννη! ::yes.:: ::hug.:: | | ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ 23-07-2014 @ 04:28 | Αχ! Ο άνεμος
που σχεδόν πιάνω στα δάχτυλά μου
---------------------------- μου γνέφει,
με καλεί να γίνω σύννεφο,
------------------------- να γίνω βροχή
----- να γίνω κεραυνός και καταιγίδα,
χείμαρρος στα ρείθρα των βουνών,
------------------ ταξίδι για τη θάλασσα ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΑΝΤΗΣ 23-07-2014 @ 06:59 | υπεροχο | | **Ηώς** 23-07-2014 @ 08:05 | εμείς χρονοταξιδευτές δεμένοι
--------------------------- με αλυσίδες
όπως δούλοι
----------- σε κουπιά αρχαίου πλοίου.....
η ποίηση είναι το ταξίδι που δίνει τη Λύτρωση σε κείνους που την αποζητούν!
καλημέρα Γιάννη!!!!!
::theos.:: | | ΛΥΔΙΑ_Θ 23-07-2014 @ 08:40 | Υποκλίνομαι στον ποιητή !!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.::
Καλημέρα Γιάννη | | Ναταλία... 23-07-2014 @ 13:33 | Αχ! Ο άνεμος
----------- Ένα ταξίδι είναι ο άνεμος
ένας κύκλος είναι το ταξίδι
-------------- από θάλασσα σε θάλασσα
Εξαιρετικό Γιάννη ::yes.:: ::theos.:: | | ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ60 23-07-2014 @ 18:59 | ΠΟΙΗΣΗ ! ::1255.:: | | ΒΥΡΩΝ 24-07-2014 @ 13:20 | Με πείσμα κάστορα
---- γκρέμιζε δέντρα και χτίζε φράγματα
Ν’ αλλάξεις τη ροή του ποταμού
---------------- μπορείς, μην τα ευτελίζεις
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|