| |
[I]Σε είδα στο όνειρό μου, το μεσημέρι που κοιμόμουν
Οι στάλες της βροχής, μούσκευαν τα μάτια σου
Έβγαλες την κάλτσα, μου έδειξες τα ματωμένα σου πόδια
Αγκάθια παντού…δεν άφησα κανένα
Τα έπλυνα, τα φίλησα, είδα ξανά το χαμόγελό σου
Το φως της απουσίας που ενώνει, πέρα απ΄το χρόνο και το χώρο
Όσα αγκάθια, όσα δύσκολα Σάββατα, όσες επαναλήψεις
Τόσα όνειρα λυτρωτικά…[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
