stixoi.info: Τρέχουν τα μάτια μου βροχή

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271234 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Τρέχουν τα μάτια μου βροχή

Για όλα όσα βλέπω κάθε βράδυ στην τηλεόραση

Τρέχουν τα μάτια μου βροχή
Τρέχουν τα μάτια μου βροχή γι’ αυτά που αντικρίζουν
Βλέπουν τον όλεθρο παντού κι’ αρχίζουν και δακρύζουν
Βλέπουν παντού τον θάνατο τον τρόμο και την φρίκη
Και στρατιώτες πανταχού να πολεμούν για νίκη.

Βλέπω μανούλες να ζητούν τα τρυφερά παιδιά τους
Μέσα εις τα χαλάσματα ραγίζει η καρδιά τους
Σκάβουνε με τα χέρια τους να βρούνε τα κορμιά τους
Τα τρυφερά βλαστάρια τους που ήταν στην ποδιά τους.

Άλλες τα βρίσκουνε νεκρά και άλλες ματωμένα
Και κάποιες άλλες δύστυχες ακρωτηριασμένα
Όλες θρηνούνε τα παιδιά θρηνώ κι’ εγώ μαζί τους
Αφού οι άρχοντες της γης σκοτώσαν τη ζωή τους.

Θρηνώ γιατί σαν άνθρωπος πονάει η καρδιά μου
Δεν βλέπω ξένα τα παιδιά τα βλέπω σαν παιδιά μου
Ντρέπομαι πούμε άνθρωπος γι’ αυτά που αντικρίζω
Ο πόνος με αγκάλιασε κι’ αρχίζω και λυγίζω.

Στρέφω το πρόσωπο στη γη – παντού το αίμα τρέχει
Κοιτώ ψηλά τον ουρανό παντού οβίδες βρέχει
Κι’ ο θάνατος απλώνεται σ’ όλη την οικουμένη
Κι’ οι άνθρωποι φωνάζουνε πως ειν’ πολιτισμένοι.

28-7-2014

Τρέχουν τα μάτια μου βροχή γι’ αυτά που αντικρίζουν
Βλέπουν τον όλεθρο παντού κι’ αρχίζουν και δακρύζουν
Βλέπουν παντού τον θάνατο τον τρόμο και την φρίκη
Και στρατιώτες πανταχού να πολεμούν για νίκη.

Βλέπω μανούλες να ζητούν τα τρυφερά παιδιά τους
Μέσα εις τα χαλάσματα ραγίζει η καρδιά τους
Σκάβουνε με τα χέρια τους να βρούνε τα κορμιά τους
Τα τρυφερά βλαστάρια τους που ήταν στην ποδιά τους.

Άλλες τα βρίσκουνε νεκρά και άλλες ματωμένα
Και κάποιες άλλες δύστυχες ακρωτηριασμένα
Όλες θρηνούνε τα παιδιά θρηνώ κι’ εγώ μαζί τους
Αφού οι άρχοντες της γης σκοτώσαν τη ζωή τους.

Θρηνώ γιατί σαν άνθρωπος πονάει η καρδιά μου
Δεν βλέπω ξένα τα παιδιά τα βλέπω σαν παιδιά μου
Ντρέπομαι πούμε άνθρωπος γι’ αυτά που αντικρίζω
Ο πόνος με αγκάλιασε κι’ αρχίζω και λυγίζω.

Στρέφω το πρόσωπο στη γη – παντού το αίμα τρέχει
Κοιτώ ψηλά τον ουρανό παντού οβίδες βρέχει
Κι’ ο θάνατος απλώνεται σ’ όλη την οικουμένη
Κι’ οι άνθρωποι φωνάζουνε πως ειν’ πολιτισμένοι.

28-7-2014


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 9 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Γιάννης Μαυρόγιαννος

ΛΥΔΙΑ_Θ 28-07-2014 @ 11:13	Πόσο αληθινό....και θλιβερό !!!!!!!!!!!!!!!!! Καλημέρα Γιάννη
ΑΝΤΗΣ 28-07-2014 @ 11:22	φοβερο
HarisAnn 28-07-2014 @ 11:25	δυστυχώς κι επίκαιρο.....
smaragdenia 28-07-2014 @ 11:27	ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΥΠΑΙΤΙΟΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΚΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ...................... ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ................... ΓΙΑΝΝΗ............. ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ ΓΙΑΤΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΧΕΙ ΞΕΦΥΓΕΙ ΠΙΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Μ.Ελμύρας 28-07-2014 @ 13:07	Δυστυχώς έτσι είναι! Ευνούχος καιρός!
Ναταλία... 28-07-2014 @ 13:13	Εξαιρετικό Γιάννη Δυστυχώς !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::theos.:: ::angel.::
Ηώς 28-07-2014 @ 13:20	http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=82051 έγραψες με την ψυχή σου Γιάννη! ::hug.::
ΒΥΡΩΝ 28-07-2014 @ 13:29	Στρέφω το πρόσωπο στη γη – παντού το αίμα τρέχει Κοιτώ ψηλά τον ουρανό παντού οβίδες βρέχει Κι’ ο θάνατος απλώνεται σ’ όλη την οικουμένη Κι’ οι άνθρωποι φωνάζουνε πως ειν’ πολιτισμένοι. ::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Αγνή 28-07-2014 @ 21:14	πάντα έτσι ήταν ο άνθρωπος απλά τώρα τον βλέπουμε στο μεγαλείο του χάρη στο ίντερνετ και στη δορυφορική.... να είσαι καλά!!!!!!! υπέροχος

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο