| |
[I]Όσο τα μήκη μεγαλώνουν
λέξεις απείρου μας ενώνουν
Μεσίτης η ποίηση άλλης ζωής
άπιαστης, άγνωστης, μοναδικής
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Όταν τα μήκη γίνουν σημείο
οπτική αντανάκλαση μιλάει για δυο
Οι λέξεις δεν έχουν πια να πουν
τα μάτια θηρία αναγεννούν
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Οι λέξεις, τα μάτια, ανοίγουν κρουνούς
της λήθης γκρεμίζουν τους ασφαλείς ναούς
Χύνουν σπίθες, Χαράς πεταλούδες
θηρία ταράζουν τις πιο μαύρες λεπίδες[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
