| Με πιάνω πότε πότε
ν΄αγναντεύω στο παράθυρο
και είναι πάντοτε σαν τότε
που πίστευα στο αύριο.
Μα μόνο τώρα που κοιτώ
βλέπω να φυσάει,
μου υποκλίνεται ένα δέντρο
και ο κορμός του σπάει.
Δεν πρόλαβα να σώσω
ούτε φύλλωμά του,
στάθηκα μόνο για να νιώσω
το απόπνεμά του.
Σωριάστηκε εμπρός μου
μ' ευγένεια και χάρη,
δεν τραντάχτηκε η σωρός του
κι ας είχε δύναμη μεγάλη.
Δεν ήθελε να το σώσω,
δεν είχε αυτό σκοπό.
Ήθελε μόνο να το νιώσω,
να μη φύγει μοναχό...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|