| Πήρε ο Μάρτης να κυλά
γοργά στις φλέβες μέσα.
Μουσκεύει η ανάσα του
τις άκρες των ματιών μας,
αντιφεγγίζοντας δειλά
κάποιες μικρές αχτίδες,
που χώρο ψάχνουν για να μπούν,
κρυφά μές' στην καρδιά μας.
Τρελλό χελιδονόπουλο,
το αίμα τιτιβίζει,
μεσ' στα μηνίγγια μας ζεστό,
τα χρώματα προσμένει.
Οι ευωδιές τ' απόβραδου,
στ' αγέρι συνταιριάζουν,
με της ψυχής το στεναγμό
κι' αφήνουν οι ασθήσεις μας
σαν το λειωμένο χιόνι,
να κελαρύζει ο έρωτας,
στων πόθων τα ρυάκια.
Της δροσαυγής το ροδαλί,
στη φυλλωσιά, γλυστράει,
κάποιας μικρούλας νεραντζιάς
και βάφει με το χρώμα του,
φρεσκολουσμένα μάτια.
Γλυκός τ' αγέρα ο στεναγμός
κι' ο ήχος μιας καμπάνας
μελωδικών χαιρετισμών,
χαρά κι' ελπίδα φέρνουν:
Στου κύκλου το συμπλήρωμα,
ξανά ζωή γεννιέται!
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|