| Μες στο αρχέγονο κρησφύγετο της φύσης
και στου βραδιού την αλησμόνητη στιγμή
εκεί θα στέκω κι ας χαράξει η αυγή
φτάνει μαζί μου να δεχτείς να τραγουδήσεις.
Δε θα 'χει λόγια το τραγούδι μας αυτό
θα 'χει για στίχους ότι πούμε με το βλέμμα
η μουσική ήχο δε θα 'χει πια κανένα
αυτό που νιώθουμε θα δίνει το ρυθμό.
Είπα να γράψω ένα τραγούδι ερωτικό
για να δοξάσω της ανάγκης μου το πάθος
κι αν κάτι μέσα μου ευχόμουν κατά βάθος
θα 'ταν να 'ρχόσουν και να του 'δινες ρυθμό.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|