| |
ενας τρελος εξω απο το παραθυρο
γκαζωνει ασταματητα ενα οπελ κορσα
συννεφα χημικων εκτοξευονται απο την εξατμιση
η εξατμιση αυτη θυμιζει την γαμημενη ζωη
μεσα εκει καιγεται ολοκληρος ο κοσμος
αποβρασματα να αγκαλιαζονται με ζωηρες κοπελιτσες
μικρες αγνες κοπελιτσες που ρουφουν τον πουτσο καταραμενων ποιητων
αυτοχειρες να σχεδιαζουν την ιδανικη εκτελεση
τον καλυτερο τροπο
τον πιο γρηγορο και λιγοτερο μακαβριο
ο τροπος που θα τους στειλει στο διαολο
και εκει δεν θα εχουν αναγκη απο κωλοτσιγαρα και κωλοκρασα
εκει θα αγναντευουν το κενο και θα κλανουν ασταματητα
και ο τυπος συνεχιζει να μολυνει την ατμοσφαιρα
απελευθερωνει στρωματα βλαβερων ουσιων
ετοιμα να καταπλακωσουν τον ανθρωπο
και εγω τσακισμενος στα δυο
βηχω σαν μπουκωμενη εξατμιση
χανομαι μεσα στα πεδια του καπνου
και ρουφω απελπιστικα αργα τον αθλιο φραπε
συντροφοι χανομαι...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
