| |
Κάτω από φώτα χαμηλά που σ' αγκαλιάζουν
στέκει η μορφή σου όλο χάρη και ζωή
δε λέγω λέξη, σε κοιτώ δίχως πνοή
καθώς τα μάτια σου στα μάτια με κοιτάζουν.
Μπαίνει δροσιά απ' το παντζούρι το σκαστό
και μας μεθάει με το άρωμα της νύχτας
δε θα σου δώσω τα φιλιά της καληνύχτας
μ' άλλο να στέκω μακριά σου δε βαστώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
