| |
Όσοι ποθήσαν μοναχά ένα κορμί
Ανυπεράσπιστοι πορεύθηκαν στη ζήση
Ευθύνες ρίξανε στην μοίρα την πικρή
Που την οδό της ευτυχίας είχε κλείσει...
Ψυχή και σώμα όσοι μάθαν ν' αγαπούν
Και του μυαλού τις ζυμωμένες προεκτάσεις
Μαχαίρια σάρωσαν.. μα δίχως να κοπούν
Με ηρεμία έζησαν.. δίχως εντάσεις...
Όσοι λατρέψανε και πλούτη κι αγαθά
Σε λαβυρίνθους ρίχτηκαν.. με δίχως άκρη
Πρόσκαιροι έρωτες.. κι εφήμερη χαρά
Άφησαν μέσα στην καρδιά τους ένα δάκρυ...
Επιμονή κι υπομονή όσοι ντυθήκαν
Με δίχως όπλα φανερά.. γίναν θεριά
Και σε ανούσιες βουλές αντιταχθήκαν
Με νου κυρίεψαν και πόλεις.. και χωριά...
Όσοι αναίτια τα λάθη αγαπήσαν
Στη γη προσμένουν.. φοβισμένοι.. να κρυφτούν
Μα πόσοι νέοι.. τη ζωή εγκαταλείψαν
Κι όμως προλάβαν.. όσα θέλησαν να πουν...
13-11-2008
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
