| |
...
Ζαρίφισσά μου όμορφη
Κεχριμπαρένια λάμψη
Το ασικλίκι που 'χω εγώ
Φωτιά μου 'χει ανάψει
Να 'μουν πεσκίρι τόσο δα
Μικρό και βελουδένιο
Να ακουμπώ το πρόσωπο
Που το 'χεις μεταξένιο
Μπαίνω μεσα στον κήπο σου
Και λέω στον μπαξεβάνη
Να κόβει τ"ασπρα γιασεμιά
Στο βάζο σου να βάνει
Μου έδωσες να πιώ νερό
Μα ήτανε αψέντι
Και έγινε ο έρωτας
Μες στην καρδιά σεκλέτι
Ανάσα μου , μελτέμι μου
Γιορντάνι χρυσαφένιο
Το 'λαβα το φιρμάνι σου
Κι 'μαι δυστυχισμένο
Ευχή σου έδωσα βαριά
Και την θηλιά να κόψεις
Κι όταν θα πέσω σαν τσαλί
Τον έρωτα να νιωσεις
...
Με λιγα λογια ενας δουλος της εποχης τολμησε να σηκωσει τα ματια και να ερωτευτει την κορη του αφεντη του
Οταν το εμαθε εκεινη εδωσε εντολη να τον εκτελεσουν εκεινος ομως καθε μερα ελεγε στον κηπουρο να της πηγαινει ενα γιασεμι . Οταν μετα απο καιρο ηρθε η ωρα της εκτελεσης τις εδωσε μια ευχη ''καταρα'' πως οταν θα πεσει στα ποδια της σαν ξεροκλαδο τοτε να νιωσει την αγαπη να το ερωτευτει αλλα θα ειναι αργα οπως κι εγινε. Συνεχιζεται.....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
