| |
Η φτώχεια
Σαν χελιδόνι στα πρωτοβρόχια,
με κυνηγά καιρό η φτώχεια.
Δεν έχω ομπρέλα ούτε παλτό
κι ούτε φωλιά για να κρυφτώ.
Ψωμάκι τρώω απ’ τους διαβάτες,
πίνω κρασί απ’ τους πελάτες,
του καπηλειού όπου συχνάζω
κι όλο για φτώχεια κουβεντιάζω.
Η μουσική μιλά για φτώχεια
και οι θαμώνες όμοια με μένα,
αναπολούν τα περασμένα…
κι αναστενάζουν …αχ να το ‘χα.
Να είχα ένα σπίτι, μιαν αγάπη
και μια φωτιά για το χειμώνα,
φαΐ ζεστό, λίγο κρασάκι,
πλυμένο ρούχο, μιαν ανεμώνα…
Μιαν ανεμώνα κι ένα κρινάκι,
μέσα στο γυάλινο βαζάκι…
σαν χελιδόνι στα πρωτοβρόχια,
να μη με πάγωνε, τούτη η φτώχεια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
