| |
Παράθυρα και πόρτες αμπαρωμένες
χαμηλό το φως του δωματίου.
Ένα φλυτζάνι καφέ στο μικρό
τραπεζάκι, μισογεμάτο πιάτο
αφημένο στο πάτωμα με τασάκι
με αποτσίγαρα γέματο.
Η κιθάρα σου στη γωνία με
σπασμένες τις χορδές.
Και εσύ να έχεις βουλιάξει στο
μαύρο σου καναπέ,κοιτάζοντας το κενό.
"Έλα" σου φωνάζω.
"Βρέχει".Πάντα σου άρεσε η βροχή.
"Έλα"μαζί θα βγούμε από'δώ.
Γυρίζεις με κοιτάς με αυτά
τα υπέροχα γαλάζια σου ματιά.
Μου απλώνεις το χέρι.
Δεν μιλάς!
Μόνο με ακολουθείς.
"Έλα" σε ενθαρρύνω.
Μην φοβάσαι.
Η βροχή θα ξεπλύνει όλες τις πλιηγές σου.
Θα καθαρίσει την ψυχή σου,το μυαλό σου.
"Έλα",μη διστάζεις.
Τίποτα δεν υπάρχει πια εδώ.
"Έλα" ο χρόνος περνά.
Δεν μένεις πια εδώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
