| |
Δύο η ώρα.
Πολύ αργά για δάκρυα, πολύ νωρίς για να λαλησουν οι πετεινοί.
Τα σύννεφα -α ,τα μισώ τέτοιες στιγμές- σκεπασαν το μαύρο βελούδο τ' ουρανού.
Δε βλέπω τα μάτια σου, τα θέλω πίσω...
Θα βρέξει.
Ο αέρας μυρίζει σιωπή και υγρασία.
Πάλι τρίζουν τα περασμένα, τ' ακούς;
Δε θα κοιμηθώ κι απόψε.
Λένε...
Φτιάχνεις κάθε λεπτό κ από ένα στόχο, στα δεκαεννιά.
Πέρασα από κει.
Ανακυκλώνεις τα όνειρα όταν είσαι είκοσι πέντε, ούτε είκοσι πέντε είμαι πια. Γερναω...
Είν' εύκολο να ζεις μόνος, έτσι λένε.
Οι κουτοί.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
