Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το φως του κεριού
 
Κοιτάζοντας το φως του κεριού
που μου φωτίζει το ταλαιπωρημένο
πρόσωπο μου με κάνει
να θυμάμαι τις παιδικές μου
αναμνήσεις καλές και κακές.
Θυμίζοντας μου, το στοργικό
άγγιγμα της μαμάς μου και
τις σκληρές συμβουλές τις.
Θυμίζοντας μου τον καλοκαιρινό
ήλιο , αλλά και τις ξαφνικές
σταγόνες βροχής.Όπως και
το ξαφνικό σβήσιμο του κεριού.
Ένας αγέρας μπαίνει απ'το παράθυρο
και μου ψυθιρίζει στ 'αυτί
''Ήρθε η ώρα".Σβήνω το κερί
και η ψυχούλα μου ξεκινά
ένα νέο ταξίδι μαζί του.
-Βίκυ Γ.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Bίκυ Γ.
 
Μαυρομαντηλού
10-08-2014 @ 00:49
Ένας αγέρας μπαίνει απ'το παράθυρο
και μου ψυθιρίζει στ 'αυτί
''Ήρθε η ώρα".Σβήνω το κερί
και η ψυχούλα μου ξεκινά
ένα νέο ταξίδι μαζί του.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΗΓΑΙΝΕ ΜΕ ΤΟ ΑΕΡΑΚΙ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
Λυγουρης
10-08-2014 @ 09:10
καλημέρα,
πολύ όμορφο.

Ο Μέγας Αλεξιανδριάνος, ο κορυφίος όλων, έχει κάνει τον ίδιο παραλληλισμο. αλλα από την πλευρά της δύσης της ζωής του πιο απαισιοδοξα.

http://www.kavafis.gr/poems/content.asp?id=144&cat=1
Βίκυ Γ.
11-08-2014 @ 01:11
Καλημέρα και ευχαριστώ..
Δεν έχω διαβάσει αυτό το ποιήμα,άλλα καλά που μου το είπες
για να το δω ::yes.:: ::up.::
@Λυγούρης
Βίκυ Γ.
11-08-2014 @ 01:11
Ευχαριστώ @Μαυρομαντηλού ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο