| |
Αύγουστος...κι έπεσε το ένα πίσω...
Πώς να σ' αποχαιρετίσω
που περίμενα να 'ρθείς?
Ας πετούσαμε δυο μόνα,
σου 'πα ένα μεσημέρι.
Μα, χειμώνα φεύγουν όλα!
Μα, εσύ το καλοκαίρι!
Κάθε Αύγουστος - Νοέμβρης,
κάθε αντίο μαχαιριά!
Κάθε χρόνο να παλεύεις
με μισή παρηγοριά!
Κι όταν ήρθες ήμουν άλλη.
Τρόμαξες! Όπως κι εγώ!
Κι άναψες φωτιά μ' αγάπη
το σκοτάδι να μη δω.
Στην αβάσταχτή σου πάλη
με κρατούσες να κοιμάμαι,
το νανούρισμά σου ζάλη
που για πάντα θα θυμάμαι!
Κι όταν έκλεινα τα μάτια
με κρατούσες πιο σφιχτά,
με προστάτευες απ' όλα,
μέναν όλα μακριά...
Έφυγες και φύγαν όλα
και προσευχήθηκες πολύ,
φεύγοντας να φύγουν όλα
με χειμώνα πιο βαρύ!
Δε θα πετάω πια χειμώνα,
μένω πίσω όπως κι εσύ!
Δε θα πετάω καλοκαίρι,
τότε έπεσες κι εσύ!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
