| ΑΧ ΕΡΩΤΑ
Εγώ δεν ήμουν ποιητής,
λόγια πολλά κι ωραία,
δεν έλεγα, δεν ήξερα,
δεν είχα ούτε ιδέα,
πως φτιάχνονται τα ποιήματα,
τι πάει να πει η ρίμα,
το μέτρο και οι συλλαβές,
τα λεγα όλα χύμα,
μα ήρθε έτσι ξαφνικά,
ο έρωτας και μπήκε,
μες την ζωή σαν σίφουνας,
κι ευάλωτο με βρήκε,
αχ έρωτα, που γέμισες,
το είναι μου με λόγια,
και με ανέβασες ψηλά,
μ έβγαλες απ τα υπόγεια,
μ έμαθες στίχους όμορφους,
να γράφω και με ρίμα,
κι όταν μιλώ για σένανε,
να φτιάχνω ένα ποιήμα,
αχ έρωτα που γέμισες,
καρδιά, ψυχή με χρώμα,
κι απ τα υπόγεια της ζωής,
με ανέβασες στο δώμα.
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|